نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچ یک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
آن چنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه ي خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.
سهراب
نظرات شما عزیزان:
نیلووو
ساعت14:40---12 ارديبهشت 1391